Om je doelen te bereiken en van het leven te genieten moet je af en toe je comfortzone uit. In de omgang met paarden sta je regelmatig voor dat blok. Rijden op een hengst als Barragan is de perfecte analogie voor het leiden van een groot en spannend project.
Eerlijke vechters
Wat Barragan onderscheidt van de meeste mannelijke paarden die ik ken, is dat hij niet gecastreerd is, en gehouden wordt in een natuurlijke situatie.
In het wild bevechten hengsten elkaar – soms tot er dodelijke verwondingen ontstaan. Dat doen ze alleen ‘voor het echie’ om het leiderschap van een kudde, of om zich te verdedigen tegen een roofdier.
Van die momenten hangt hun leven af. Daarom sparren hengsten veel om te bepalen wie de sterkste is, op een manier die energie spaart. Dat levert soms schrammen en butsen op. Het grootste deel van de tijd staan ze echter gewoon lekker samen te grazen.
Vooroordelen
Uit angst voor die schrammen worden de meeste mannelijke rijpaarden gecastreerd, en worden fokhengsten alleen in stallen gehouden. Ze mogen daar af en toe even uit om te trainen of hun ‘dekplicht’ te doen.
Stel je voor dat je de hele dag opgesloten zit, er alleen af en toe uit mag om onder begeleiding een uurtje te sporten of je zaad in een mechanische dekconstructie te deponeren? Nooit een familielid, vriend/in of collega spreekt? Niet weet hoeveel kinderen je hebt en met wie?
Dan is het niet gek dat gauwer ontploft op het korte moment dat je even naar buiten mag. Dit is de realiteit van veel hengsten, en mensen die ze begeleiden zijn daar soms het slachtoffer van. Wat leidt tot nog meer vooroordelen, opsluiting en dus risico.
Kryptonite
Barragan is net als alle hengsten één brok super-gevoelige, alerte, actie-gerichte kracht. Toch kun je hem op bekend terrein gewoon aan een touwhalster meenemen, en met bitloos hoofdstel rijden.
De eerste keer dat ik op hem reed, bracht meteen een pittige confrontatie met zijn “hengsten-Kryptonite”! Er kwam een hengstige merrie langs het hek, die ineens wegrende. Hij wilde erachteraan en stijgerde twee keer.
Toch was ik hem niet ‘kwijt’: omdat hij niet gefrustreerd en opgesloten is blijft hij ook dan naar hulpen luisteren. Met al mijn zintuigen op scherp, raakte ik niet in paniek. Ik liet me van zijn rug glijden terwijl ik zijn hoofd naar beneden vroeg om de rust te herstellen.
Vlinders
Dat was zo’n moment waarbij je elke seconde bewust beleeft – zoals je soms ook in spannende leiderschapssituaties tegenkomt.
Sindsdien heb ik vaker op Barragan gereden. Van hem leer ik als geen ander ook als het spannend is helder te denken en te handelen. Ik beleef geweldige momenten in totaal contact met dit superdroompaard op Kryptonite – en leer ik hoe ik andere spannende situaties het hoofd koel houd.
Met vlinders in je buik uit je comfortzone stappen om je hart te volgen levert altijd meer op dan de zekerheid van betreden paden. Kon iedere hengst maar in vrijheid zichzelf zijn!